مردمنگاری در حقیقت حاصل دیدهها و شنیدههای جهادگر در محل فعالیت جهادی است که به صورت یک متن مکتوب درآمده است. چنانچه مسئول پژوهش گروه جهادی وظیفه جمع آوری اطلاعات از مردم و گردآوری تجربههای سایر اعضای گروه را بر عهده گیرد و آنها را دسته بندی و تنظیم کند مردمنگاری به وجود میآید که یافتههای آن مبنای تعیین کمیت و کیفیت فعالیتهای گروه در زمینههای مختلف قرار میگیرد، ضمن اینکه تولیدی علمی محسوب میشود که قابلیت ارائه به جامعهی علمی را دارد و به مسئولین در زمینهی کسب شناخت و برنامهریزی برای مناطق مختلف کمک میکند.
